Aftellen tot nationale bezinning
Geschreven door VrijZinnig
Voor het eerst in dertig jaar ben ik op 31 december – 1 januari om middernacht alleen thuis. Na alle festiviteiten rondom Kerst en drukte op het werk vond ik het wel even goed. Oud en nieuw was toch al nooit mijn favoriete feest, om 00:01 staat iedereen er altijd wat schaapachtig bij. Na het eerste gevoel van champagne, zoenen en oliebollen rijst de vraag, wat nu?
TV
De televisie is dan, als altijd, een goede afleiding. Maar die had ik al eerder aangezet, via de NPO-app natuurlijk. Ik heb geen tv meer in huis. Daar was rond twaalf uur een ‘nationaal aftelmoment’ geprogrammeerd. Nu kreeg ik van die omschrijving al wat jeuk. Waarom zouden we op nationaal niveau willen aftellen? We zijn toch van het decentraliseren en het regionale?
Voornemens
In de laatste tien minuten van 2016 werd de kijker vermaakt met de goede voornemens en wensen van de feestgangers in Amsterdam. Ze hadden duidelijk aan typecasting gedaan: het alternatieve stel dat wereldvrede wenst en hoopt dat in 2017 iedereen aan de zonnepanelen zou gaan. De spontane meiden die semi-swingend een betaalbaar huis voor zichzelf (en toch ook maar de rest van de wereld) wensen, de vitale 80-plusser die iedereen stimuleert om meer te gaan sporten.
Bezinning
Presentator Art Rooijakkers merkte op dat dit moment altijd oproept tot bezinning. Ik betwijfel het. Je denkt misschien even na aan wat je het volgende jaar anders wilt doen, maar dat is meestal gebaseerd op de waan van de dag. Denk je nog weleens aan de gemiste kansen van negen maanden geleden? Nee, je focust je op de laatste missers dat zit in de menselijke aard. En om 00:02, als het antwoord op de vraag wat nu? niet komt, je niet weet wat je met de nacht aan moet en niet met het nieuwe jaar. Dan kijk je nog maar eens naar de herhaling van het aftellen..
Ach, zo wordt de Nederlander toch nog enige bezinning aangepraat.
