Geven en krijgen

Ontvangen in India

In de zomer van 2015 was ik in India voor een vrijwilligerswerk project. De organisatie waar ik voor werkte had een kantoor waarvandaan de activiteiten werden georganiseerd. Op dit kantoor werkte ook een mevrouw die dagelijks het kantoor schoonmaakte en koffie en thee rondbracht. Op een keer raakte ik met haar in gesprek en nodigde ze me uit om bij haar familie te komen eten. Dit vond ik natuurlijk erg leuk en na een paar dagen ging ik bij haar op bezoek. Op weg naar haar huis verontschuldigde ze zichzelf alvast dat ze maar een heel klein huisje had.

Delen in het klein

Het huis was inderdaad erg klein, maar ik werd met veel liefde en enthousiasme ontvangen. Ik kreeg allerlei lekkers te eten en ze voelden zich vereerd met mijn bezoek. Ze hadden het financieel niet breed, maar met veel liefde deelden ze wat ze hadden. Het voelde soms een beetje ongemakkelijk dat ik als rijke westerling zoveel kreeg. Maar het was ook erg bijzonder, ze waren elke keer zo gelukkig als ik bij hen op bezoek kwam.

Geven

En wat kon ik hun terug geven? Het enige wat ik hun te bieden had, en wat ze accepteerden, was mijn eigen aanwezigheid. Een sleutelhanger met klompjes en stroopwafels die ik uit Nederland had meegenomen stonden natuurlijk niet in verhouding met wat ik van hen kreeg.
Nog nooit heb ik zoveel vrijgevigheid ervaren. Het voelde dat des te armer de mensen waren, des te meer ze wilden delen. Deze mensen hebben mij laten zien hoeveel je voor anderen kunt betekenen door het delen van wat je hebt.

Geschreven door Marjolein Burgers, voorgelezen tijdens de Jongerendienst in Utrecht