Kunst: geven en krijgen

Het mooie aan kunst is dat het zeer diverse vormen kan aannemen, en zo uiteenlopende perspectieven biedt. Een kunstwerk kan mij schoonheid laten zien. Schoonheid in het algemeen, of van de natuur, of van de mens, of het talent van een kunstenaar. En soms als je het allemaal wat somber en grijs ziet is dat alles wat je nodig hebt om te beseffen dat je als mens deel uitmaakt van een prachtige schepping en dat dat het op zich al waard is om voor te leven en vooral van te genieten.

Een van de voor mij belangrijkste aspecten van kunst is, dat het (in zekere zin) irrationeel is. Kunst wordt voornamelijk gemaakt vanuit een gevoel en een creatieve visie. Het vergt daarom ook van de aanschouwer om kunst niet vanuit de rede te benaderen maar vanuit emotie. Mensen neigen vaak emotie weg te stoppen achter de rede. Dit moet je juist bij kunst niet doen. Eigenlijk moet je voor kunst vooral openstaan en het aandurven het te laten binnenkomen. Je hoeft niet bang te zijn als jij iets totaal anders ervaart dan iemand die naar hetzelfde werk kijkt. Het is juist mooi te ervaren hoe verschillend ieder individu is. Er is geen juiste manier om naar kunst te kijken, of om er over te praten. Het enige dat je moet doen is jezelf zijn. Het is die open, vrije houding die kunst afdwingt, die mij zo fascineert en vooral ervoor zorgt dat ik met zoveel plezier door het leven ga.

Door deze verschillende aspecten van kunst; de kijk op schoonheid en haar enorme omvang, de kritische blik op de wereld, op allerlei niveaus, en de manier waarop het mijn leert niet bang te zijn net zo op mijn gevoel te vertrouwen als op mijn ratio, maken dat het sterk bepaald hoe ik in het leven sta. Mede door kunst zie ik het leven als een niet vanzelfsprekend geschenk waar ik niets anders mee kan doen dan het aan te aannemen en het ten volste te leven, vol verwondering, te genieten van iedere minuut (ook de mindere) en er ontzettend dankbaar voor te zijn.

Deze blog is een bewerking van de voordracht die Antoinette Schoehuizen onlangs hield tijdens een dienst in de Remonstrantse kerk in Rotterdam getiteld ‘Zin in kunst’.