Verwondering komt met ethiek en verantwoordelijkheid – Adventslunch
Geschreven door Jonge Remonstranten
Verwondering komt met ethiek en verantwoordelijkheid voor dat mysterie. Daar komt Startrek om de hoek kijken. Startrek kent, net als de wetenschap die hier aan de universiteit wordt bedreven, een sterk ethisch aspect. ‘Not everything goes’.
Dit is het tweede deel van de overdenking die Jan hield tijdens de dienst die we met elkaar bezochten bij de Leidse Studentenekklesia. Lees hier het eerste deel.
Space… the final frontier… These are the voyages of the starship Enterprise. Its continuing mission: to explore strange new worlds, to seek out new life and new civilizations, to boldly go where no one has gone before… Zo begint elke Startrek aflevering. U kent ze ongetwijfeld uit de jaren 70: Captain Kirk, Commander Spock, Ms. O’Hara. Ondertussen zijn er meerdere... Lees verder
Na de dienst lunchten we met elkaar in kerstsferen. Iedereen had iets lekkers klaargemaakt. Tussendoor zongen we kerstliederen, onder leiding van Paul Hagayi zongen we zelfs kerstliederen in het Congolees! Lees hier verder wat Jan vertelde tijdens zijn overdenking.
Wat dan wel of niet kan, heeft haar wortels in levensovertuiging. In de toekomst van Starfleet poogt wordt gepoogd een samenleving te bouwen waarin de eigenheid van al die volkeren samengebracht wordt in een pluralistische, veelzijdige, wetenschappelijk gedreven – en ja ergens toch ook levensbeschouwelijke – samenleving. En daar heeft Starfleet een gouden regel voor. Een ‘Prime directive’, datgene waar Starfleet ten diepste voor staat: het beschermen van leven, hoe anders dat ook moge zijn.
Startrek Discovery
De nieuwste loot aan de Startrekboom is de serie Startrek Discovery. De jonge Michael Burnham – een stoere jonge vrouw – ontwikkelt zich van dissidente tot de hoeder van de Starfleetovertuiging. De aloude vijand, de Klingons, bedreigen zelfs de aarde. Onder die druk geeft Starfleet command de opdracht om tegen de heilige ‘Prime Directive’ in te gaan, De Klingon Homeworld moet vernietigd worden. Dat staat Michael Burnham niet toe. Ze rebelleert. Ze zegt tegen de Admiraal: ‘Wij zijn Starfleet’. De een na de andere officier om haar heen staan p en herhalen dat. De krachtige boodschap is: Wij doen dit niet! Wij staan voor onze Prime Directive! We staan achter degene die ons behoedt en het goede probeert te doen. Michael Burnham, de dissidente rechtvaardige die opstaat tegen Starfleet Command…
Terug naar de Bijbel
Dat begint allemaal behoorlijk op Jezus te lijken: Het evangelie staat vol met verhalen waar Jezus ingaat tegen de machthebbers, de schriftgeleerden, de priesters. Op de Sabbat mensen genezen: waarom niet? Al die praktijken in de tempel die precies datgene doen wat niet de bedoeling is: de tafels gaan om.
Ook op een schilderij van Louis Duffy uit 1942 gaan de tafels om – ‘Christ drives out the money changers‘. Ga zo maar door. De conclusie van het tweede deel van de overweging is dat bij het ervaren en ontdekken van de verwondering ethiek en verantwoordelijkheid horen. Toen, nu, en in de toekomst. Daar zegt de Psalm die we vanochtend lazen iets over. Vanuit de verwondering en bewondering, gaat het ook over verantwoordelijkheid.
‘U die aan de hemel uw luister toont …
Zie ik de hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren…
wat is dan de sterveling, het mensenkind? …
U hebt hem bijna een God gemaakt …
hem toevertrouwd het werk van uw handen…
en alles aan zijn voeten gelegd…’.
Omdát wij die verwondering ervaren en de verantwoordelijkheid hebben gekregen, kunnen we nu neutrino’s aantonen. Die verwondering staat op de gezichten geschreven van de kinderen, jongeren en volwassenen die zich door het kunstwerk in Berlijn heen bewegen, er met open mond naar liggen te kijken of er middenin staan. Mét die verwondering komt een gevoel, een besef van verantwoordelijkheid: we moeten zorg dragen voor deze aarde, voor de schepping, voor het mysterie, voor dat ongrijpbare heelal.
Hier zijn we?!
Baruch schrijft: ‘Hij stuurde het licht op weg, en het ging’. Wij vangen het op en laten ons verwonderen. ‘De sterren op wacht schitterden vreugdevol; Hij riep, en ze antwoordden: Hier zijn we!’, vol vreugde schitterend voor hun schepper’. Wij kijken en horen, nieuwsgierig, worden wij geroepen? Laten wij ons roepen, opdat wij kunnen antwoorden: ‘Hier zijn we?’ Hier zijn we en we nemen de verantwoordelijkheid die aan onze voeten is gelegd. Hier zijn we, om zorg te dragen voor het mysterie.
