Nieuwjaarsborrel 2015 met de Jonge Humanisten

Verbroedering met de Jonge Humanisten

Wat doe je als een groep jongeren je vraagt om samen een Nieuwjaarsborrel te organiseren? Juist, dan neem je die uitnodiging met beide handen aan. Borrelen met andere jongeren die ook deel uitmaken van een kleine, liberale gemeenschap, dat moet toch interessant zijn.

Tijdens mijn studie maakte ik voor het eerst kennis met een echte humanist. Een commissiegenootje studeerde aan de Universiteit voor de Humanistiek. Ze was ook humanist, maar vertelde daar niet zoveel over. Het bleef voor mij dus lang de vraag waar die humanisten nou in geloven. En waarom hebben ze daarvoor een eigen universiteit nodig?

Met name vanwege mijn nieuwsgierigheid besloot ik mee te helpen bij de organisatie van de borrel. Tijdens ons eerste gesprek met twee Jonge Humanisten verkenden we de overeenkomsten en de verschillen tussen onze levensbeschouwingen. We ontdekten veel overeenkomsten. Omdat een Nieuwjaarsborrel toch vooral gezellig moet zijn besloten we een programma op te stellen waarbij hetgeen we delen voorop stond.

We vroegen Jonge Humanist Jos Terlingen de avond te leiden en een aantal korte opdrachten te bedenken om elkaar wat beter te leren kennen. Zonder de verschillen teveel te willen benadrukken. Het in Remonstrantse kringen welbekende deelexperiment gaf ons de nodige inspiratie. Natuurlijk moest er ook aandacht zijn voor het nieuwe jaar. Wat is er dan mooier dan goede voornemens? Begin januari zitten die nog wel in het achterhoofd. En ook al heb je geen goede voornemens gemaakt, er zijn altijd wel dingen die je anders wilt doen.

Na wat organisatorische stress rondom een zaal zonder verwarming konden we de borrel beginnen. Jos liet ons eerst onze naam zeggen, daarna mochten we gelijk onze ogen dicht doen. Best eng in een zaal vol vreemden. Met gesloten ogen dachten we na over wat we wilden veranderen in ons leven in 2015.

Om elkaar beter te leren kennen gingen we in duo’s op zoek naar wat we deelden. Daar kwamen heel verrassende antwoorden uit, die we op een post-it schreven en met de groep deelden. Een gezamenlijke liefde voor borsthaar, kinderwensen, op dezelfde school gezeten, het zijn maar een paar voorbeelden.

Na nog een aantal kleine opdrachten, waarvan sommigen tot heel persoonlijke gesprekken leiden, sloten we het programma af met een slotakkoord. Opgedeeld in groepen zongen we samen een akkoord, dat klonk nog harmonisch ook! Met die gevoel van harmonie begon het echte borrel gedeelte, waarbij de Jonge Remonstranten en Jonge Humanisten goed gemixt hebben. Het doel van de borrel, kennismaken, leren waar de ander voor staat, dat is behaald. Maar hoe sterk we ook op elkaar lijken en elkaar kunnen begrijpen, ik blijf voorlopig lekker Remonstrants.

Ben je benieuwd naar de Jonge Humanisten? Kijk dan op hun site.